Rússibani

Núna get ég ekki sagt annað en að kötturinn sé að fara að segja til sín!! 

6 vikur á sama mataræði er ekkert eitthvað brjálað spennandi og því tekur maður öllum breytingum fagnandi (eins og að skipta grjónum út fyrir kartöflur og öfugt!)

Síðasta vika er búin að vera ágæt, búin að vera dugleg að mæta á æfingar og taka brennsluna mína! (þó ég svindli stundum með því að sleppa brennslu eftir lyftingarnar!)

Föstudagurinn var sam án efa ein erfiðasti dagur sem ég hef upplifað.  Það byrjaði reyndar á Fimmtudagskvöldinu, þá var mér boðið á opnunarhátið Tapashúsinn og þar var í boði var alskonar kræsingar. Ég var eitur svöl með vatn fyrsta hálftíma en varð allt í einu brjálað svöng og meikaði þetta ekki lengur! bað kærastan um að koma og ná í mig... Við enduðum samt á því að fara inn aftur því honum langaði svo að smakka þetta allt sem ég þuldi upp í bílnum og "spjalla við mömmu".  Ég lifði köldið af með naumindum, svindlaði smá (fékk mér humar og 3 snittur)

Svo kom föstudagurinn!! hann byrjaði vel með morgunbrennslu og góðum morgunmat ... en síðan bara gleymdi ég að borða og varð þar af leiðandi hálf aulaleg allan seinnipartinn, eftir endalausa baráttu við sykurpúkan brotnaði ég sama og grét yfir súkkulaði sem mig langaði svo í!! talandi um að vera klikk!

Ég bíð mjög spennt eftir nýja brúsanum mínum sem ég pantaði fyrir mig í gær!!! haha :D ég missti mig næstum í gleðinni þegar ég sá að Anna Lovísa fann hann á íslenskri vefsíðu :D

Þessi er alvöru!

... kanksi maður hendi inn óskalistanum við tækifæri?

XOXO